Crapbook

READY FOR LUNCH ?

Street Words Σώπα, μη μιλάς, είναι ντροπή κόψ' τη φωνή σου σώπασε επιτέλους κι αν ο λόγος είναι αργυρός η σιωπή είναι  χρυσός. Τα πρώτα λόγια που άκουσα από παιδί έκλαιγα, γέλαγα, έπαιζα μου λέγανε: "σώπα". Στο σχολείο μού κρύψαν την αλήθεια τη μισή, μου λέγανε: "εσένα τι σε νοιάζει; Σώπα!" Με φιλούσε το πρώτο κορίτσι που ερωτεύτηκα και μου λέγανε: "κοίτα μην πείς τίποτα, σσσς... σώπα!" Κόψε τη φωνή σου και μη μιλάς, σώπαινε. Και αυτό βάσταξε μέχρι τα εικοσί μου χρόνια. Ο λόγος τού μεγάλου η σιωπή τού μικρού.  Έβλεπα αίματα στο πεζοδρόμιο, "Τι σε νοιάζει εσένα;", μου λέγανε, "θα βρείς το μπελά σου…,  σώπα". Αργότερα φωνάζανε οι προϊστάμενοι "Μη χώνεις τη μύτη σου  παντού,  κάνε πως δεν  καταλαβαίνεις,  σώπα" Παντρεύτηκα, έκανα παιδιά, η γυναίκα μου ήταν τίμια κι  εργατική και ήξερε να σωπαίνει. Είχε μάνα συνετή που τής έλεγε "Σώπα". Σε χρόνια δίσεκτα οι γονείς, οι γείτονες μ...

ΥΠΕΡΟΨΙΑ και ΜΕΘΗ σαν κατανόηση της ματαιότητας των μεγαλείων (το ελάχιστο μέτρο να σε ψάχνω...) Χρόνια φτωχοί ζητιάνευαν μες το χρυσάφι που έκρυβαν τα μάτια τους που κοίταζαν μακρυά  κι ουδέποτε το μέσα τους που κρύβονταν όλα της γης τα πλούτη.  Σ' ευχαριστούν που ήρθες να τους κλέψεις γιατί αλλιώς θα νόμιζαν για πάντα τους φτωχό τον εαυτό τους.  Τα μάτια τους πάλι μακρυά θα βλέπουνε κι η γνώση της αξίας τους που έδειξε η κλοπή σου δεν έγινε ποτέ κλειδί να κλείσουν το σεντούκι.  Συσκευασμένοι έρωτες και χύμα φαντασιώσεις δεν τα γνώρισαν.  Άλλος πονάει για τ' όνειρο που άφησε, άλλος για θάνατο δικού του κι άλλος για έρωτα μεγάλο.  Πληρώνουνε ακέραιο το χρέος τους και τους πληρώνουνε σε δόσεις και με τα μάτια υπομένουν το ρολόι που τους χάρισαν αυτοί που αγαπάνε.  Δεν ξέρουν τι θα πει να φύγουνε ανώτεροι και μόνοι γι' αυτό και ζούνε ταπεινοί.  Δεν θα κληρονομήσουνε ποτέ τη γη ούτε θ' αλλάξουν τη ροή της, θα σ΄αγαπουν τους κι ας...

ART STREET UTOPIA A tiny tribune to Street Art with all my respect and admiration made for Flatplains and iScintillaDubitare by Masc Athens, Greece 2014

Ψωμί; Παιδεία; Ελευθερία;. Posted on 14 Νοεμβρίου 2013 by Vag • Σωτηρία θα πει να λυτρωθείς απ’ όλους τους σωτήρες· αυτή ‘ναι η ανώτατη λευτεριά, η πιο αψηλή, όπου με δυσκολία αναπνέει ο άνθρωπος. Αντέχεις; Νίκος Καζαντζάκης, 1883-1957, Έλληνας συγγραφέας Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία. Ισοκράτης, 436-338 π.Χ., Αθηναίος ρήτορας Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θέλουν πραγματικά ελευθερία, επειδή η ελευθερία προϋποθέτει ανάληψη ευθύνης, και οι περισσότεροι άνθρωποι τρέμουν την ανάληψη ευθύνης. Ζίγκμουντ Φρόυντ, 1856-1939, Αυστριακός ψυχίατρος Ελεύθερος είναι εκείνος που μπορεί να ζει χωρίς να λέει ψέματα. Albert Camus, 1913-1960, Γάλλος συγγραφέας, Νόμπελ 1957 Εκείνος που περισσότερο μοιάζει με Θεό είναι εκείνος που δεν εξαρτάται από τίποτα. Σωκράτης, 469-3...

Ο Οσκαρ Ουάιλντ έχει σήμερα τη δική του τιμητική πύλη πίσω από τις φυλακές του Ρέντινγκ Δεν έχει μέρα γιορτής ο Έρωτας, ούτε στιγμή, ούτε λεπτό, μα ούτε και τόπο. Δεν θα μιλήσω λοιπόν για τα πιο ερωτικά, εφόσον ο καθένας τον έρωτα τον βιώνει διαφορετικά. Θα παραθέσω μόνο  10 από τα πιο όμορφα κατ' εμέ ερωτικά κομμάτια της παγκόσμιας λογοτεχνίας ανά τους αιώνες. Αν μεροληπτώ; Φυσικά και μεροληπτώ. Ο έρωτας εξυμνείται συνεχώς και με όλους τους πιθανούς τρόπους από την τέχνη όσο κι αν οι εποχές και τα συστήματα αλλάζουν. Από τον Ορφέα και την Ευρυδίκη, τη Σκάρλετ ο’Χαρα και τον Ρετ Μπάτλερ, μέχρι τον κυνικό και απελπισμένο έρωτα της δικής μας εποχής. Σημάδι των καιρών που αποτυπώνεται στις ταινίες, στα βιβλία και στους στίχους των σημερινών τραγουδιών. «Σ’αγαπάω. Ναι μεν, αλλά…». Τίποτα σίγουρο, τίποτα απόλυτο, τίποτα που να μπορεί να μας εκθέσει πραγματικά. Για τον λίγο ρομαντισμό που μας απέμεινε λοιπόν…  Δεκέμβρης του 1903 (Κ.Π. Καβάφης) Ένα από τα ανέκδοτα ποιήματα...

"Not only baby steps" rehearsed by Mck Είναι ο απέραντος έρωτας, η ατέρμονη αγάπη και ο ανελέητος φόβος της απώλειας που εμποδίζουν το έργο να γίνει πράξη, τα λόγια,  ακόμα, να γίνουν γράμματα και να δημιουργήσουν ένα χιλιοειπωμένο κείμενο σε ένα απρόσωπο χώρο μιας υποτιθέμενα ελεύθερης έκφρασης. Γιατί μερικές φορές οι άνθρωποι εμμένουν σε μια βασική τους πεποίθηση, σε μια πολύ ισχυρή τους πίστη, σε ένα τυφλό φανατισμό. Κι όταν παρουσιαστούν αποδείξεις που λειτουργούν εις βάρος αυτής τους της πεποίθησης, τα νέα αυτά στοιχεία δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά. Τους δημιουργείται μια εξαιρετικά δυσάρεστη αίσθηση, βρίσκονται αντιμέτωποι με μια μορφή γνωστικής ασυμφωνίας. Και γιατί είναι τόσο σημαντικό για την προστασία του πυρήνα των πεποιθήσεων τους, εξορθολογίζουν αυτή την αντίφαση, αγνοούν, ακόμη και να αρνούνται κάτι που δεν ταιριάζει με τη βασική τους πεποίθηση, με αποτέλεσμα να εμποδίζουν την όποια υπέρβαση, να γίνονται  ανάχωμα στην όποια επανάσταση και τελικά να αποτε...

3 wise monkeys - Hear no evil, see no evil, speak no evil Σαν γυναίκα, σαν άνθρωπος, αλλά και, υποθέτω, σαν άνδρας ακόμα και να ήμουν, δεν θα ήθελα να βλέπω, ούτε να ακούω. Μόνο να αισθάνομαι.  Αν βλέπω, όλο και σε κάποιο καθρέπτη θα κολλήσω και θα μου ανέβει η ματαιοδοξία, όλο και σε κάποιον θα θελήσω να δείξω ωραία και θα μου βγει μαλάκας.  Αν ακούω, όλο και σε κάποια κολακεία θα υποκύψω και, εκ των υστέρων, θα κύψω, όλο και κάποιο μήλο θα μου πουν να κόψω και θα χάσω κι άλλον παράδεισο.  Αν μόνο αισθάνομαι, κάθε τι καλό που θα μου πέσει, θα είναι πραγματικά καλό και τα διάφορα γιαλαντζί θα γίνουν με τον καιρό άγνωστα. Και θα αισθάνομαι τριπλά αν λείψουν οι δυο μου πιο παραπλανητικές αισθήσεις.  Μένει πάντα η αφή που θα μου δώσει την ανατριχίλα, μένει η όσφρηση που θα βάλει τις ορμόνες μου σε πληρωμένες υπερωρίες, μένει και η γεύση που θα βάλει το κερασάκι στην τούρτα της ηδονής μου. Της ηδονής μου που δεν θα μείνει μόνο σε μένα, θα πολλαπλασιαστεί του...

Πουρνό-πουρνό ήρθε η μaνούλα μου να πάω στην τράπεζα να τσεκάρω τον λογαριασμό της και να πάρω ένα κατοστάρικο να πάω να πληρώσω μια άλλη τράπεζα που χρωστάει. Για πρώτη φορά απ' όσο θυμάμαι ο λογαριασμός ήταν στο +0 -0 = 0.  82 Μαΐων τώρα, από 18 χρόνων δίπλα από διάφορα λαμόγια στο Μετοχικό Ταμείο Πολεμικού Ναυτικού υπάλληλος να κάνει σωστά τη δουλειά της, το ξέρω, εκεί ήμουν και την έβλεπα, ακόμα της το "χτυπάω", έφτασε να έχει ανταμοιβή μηδέν ευρώ.  Πήγα και πλήρωσα κι όταν την βρήκα μετά με την παρέα της να πίνει καφέ και να κουτσομπολεύουν, δεν της το είπα. Και έχασα και το χαρτάκι το ενημερωτικό στη μηχανή. Ήταν πολύ στον κόσμο τους και έκατσα κι εγώ, μια φορά μόνο το έχασα και είπα όταν άκουσα να λένε για κάτι κλέφτες αλήτες (*) πως για λάθος αλήτες (*) μιλάνε.  Κατέβηκα μετά Φωκίωνος Νέγρη και αλήτεψα λιγάκι πίνοντας μπιρίτσα και παρακολουθώντας το αυτόματο ποτιστικό σύστημα να βγαίνει μέσα από το χώμα να ποτίζει το γκαζόν στον χώρο που έχουν να τα κάνου...

Waiting in vain Αυτό που δεν ξέρω; Αθεράπευτο και κλαίγομαι. Ότι δεν υπάρχει ;  Κρεβάτι! Αναριγώ για το κακό. Κρυστάλλινα λάμπω μέσα στη γη μετά την πρώτη τη βροχή. Στενάζουν στήθη εφηβείας γήινη μυρωδιά από το προσεχές το κρύο. Ανατριχιάζει να προσβλέπουμε  και ήταν θυμωμένο για να ληφθούν  υπόψη τα νερά. Μαύρες γυναίκες και παιδιά που  πνίγηκαν στη λάσπη - κλάμα - και από την ψηλότερη κορυφή της επαιτείας η κοιλιά του Βούδα γέλια ενέχει. Και πήγε επάνω από εκεί, στο επίπεδο του ανταγωνισμού. Νύχτα και Μόνη, δύο μαύρες ψυχές. - Εγγραφή! - φωνάζουν οι κεραίες της πόλης, μυαλό άπραγο σε αφύλακτα παράθυρα του τούνελ. Κίτρινο φως λαμπτήρα η ψυχή ψάχνοντας να βρει το αγιοκέρι. Κάτω από τη σκιά του βρώμικου πρόσωπό μου, άλλου θαμπάδα του γυαλιού οι αποχρώσεις. Υποθέτω ότι οι αναβάτες προστυχούν στον έβδομο ουρανό, τόξο μου στην καρδιά των δαπανών του όπλου μου. Και ο αριθμός των βασικών μειώθηκε. Ακούω φωνές από ένα...

Appellation d' origin... Τελικά δεν είναι που 'ναι ακριβή η Ελλάδα, εμείς είμαστε που ζούμε στην πιο ακριβή χώρα. Φυσικό είναι. Είμαστε οι number one και πρώτοι στην τριάδα.   Ναι, είναι ακριβά να συντηρήσεις μια τέτοια χώρα. πόσο μάλλον να ζήσεις σ' αυτήν.   Ναι, έχουνε πάρει όλοι τόσα πολλά απ' αυτόν τον τόπο που πρέπει να τσοντάρουνε λιγάκι για να υπάρχει.   Ναι, πληρώνω τούτη τη συντήρηση όλη μου τη ζωή και πριν από μένα, όλοι.   Δεν ζητάω πίσω τα δικαιώματα των appellation d' origin που μου χρωστάνε. Χάρισμα τους και σε καλή μεριά. Αν είναι να καταλάβουν και να πάψουν να 'ναι πρόβατα, χαρισμένα δυο φορές.   Αυτό είμαστε, ένα  how-to manual  για κάθε ενδιαφερόμενο. Απληστία να μας παίρνετε στο χωριό σας να βγάζουμε το φίδι απ' την τρύπα, το κάνουμε κι εμείς απ' το καφενείο μας. Άσε μας εδώ στη μάντρα μας, χώσε λίγο sponsoring να ξεαγχωθούμε κι έλα πάλι όπως και πριν να μαζέψεις λίγο καρπό. Δικιά σου θα ΄ναι η επένδυση, ότι θέλεις κανε τ...