ΕΙΜΑΙ ΣΩΦΡΩΝ ΚΑΙ ΦΟΒΑΜΑΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΑΠΕΧΩ ΠΟΛΥ ΝΑ ΕΝΕΡΓΗΣΩ ΩΣ ΠΑΡΑΦΡΩΝ

G.I. (Government Issue - US Marines) Paw (Πόδι ζώου με νύχια) 

= Global Imperium of Power And Wealth

Όπως τόσοι και τόσοι κρατούντες πριν τους σημερινούς, από τους αρχαίους καιρούς των δορυφόρων-στρατιωτών ως τους τωρινούς των στρατιωτικών δορυφόρων, οι άρχοντες του  «Global Imperium of Power And Wealth» επιλέγουν να διορθώσουν τα λάθη τους καταφεύγοντας ξανά στη βία, σαν τον τελειωμένο χαρτοπαίχτη που ανεβάζει συνεχώς τα πονταρίσματα για να καθαρίσει την παρτίδα με μια τελευταία, αποφασιστική μάχη. 

Είναι όμως για εμάς αργά για δάκρυα. Σαν άλλοι δόκτορες Φρανκενστάιν, τώρα και στο παρελθόν, κατασκευάσαμε πολλά τέρατα, αλλά το μεγαλύτερο, το πιο αχόρταγο απ’ όλα ζει μέσα στους κόλπους αυτού του «Global Imperium of Power And Wealth» και αυτοαναπαράγεται, όπως όλα τα αυτοκρατορικά περιττώματα, χωρίς να δίνει σέντσι για την παρακαταθήκη των προσωρινών και ανταλλάξιμων πολιτικών υπηρετών του, υμών των ιδίων δηλαδή.  

Για παράδειγμα, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, μια χώρα με λιγότερο από το 5% του παγκόσμιου πληθυσμού κρατά κλειδωμένο το 25% του παγκόσμιου πληθυσμού κρατουμένων. Mε άλλα λόγια, ένας στους τέσσερις φυλακισμένους παγκοσμίως είναι Αμερικανός.

Ο συνολικός «πληθυσμός» σε όλες τις βαθμίδες του, τις ομοσπονδιακές, πολιτειακές και τοπικές φυλακές, τα αναμορφωτήρια και τα κέντρα κράτησης παράτυπων μεταναστών,  ξεπερνά πλέον τα 2,3 εκατομμύρια, έναν αριθμό-ρεκόρ όλων των εποχών, ενώ άλλα 7 εκατομμύρια είναι σχετικά μόνον ελεύθεροι, αφού είναι έξω με αναστολή ή περιοριστικούς όρους, που σημαίνει ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να επιστρέψουν στα κελιά.

Και υπάρχει λόγος που ένας σε κάθε τριάντα δύο Αμερικανούς είναι νυν ή εν δυνάμει κρατούμενος. Το σύστημα των φυλακών, όπως και οι περισσότερες «δημόσιες υπηρεσίες» στην Αμερική έχει σε μεγάλο βαθμό ιδιωτικοποιηθεί και οι φυλακές έχουν εξελιχθεί σε μια τεράστια μπίζνα που κοστίζει κάθε χρόνο πάνω από 80 δισεκατομμύρια δολάρια στους Αμερικανούς φορολογούμενους.

Φανταστείτε τώρα και ένα "σιγουράκι", φανταστείτε το παραπάνω γεγονός με τα νούμερα να αντιστοιχούν σε έναν ολοκληρωτικά παγκοσμιοποιημένο πλανήτη.

Τότε που το Fahrenheit 451 και το The Caves of Steel (Σπηλιές από Ατσάλι), ξεπερασμένα σήμερα παραληρήματα αρχαίων μελλοντολόγων σαν τον François Truffaut και τον Isaac Asimov, θα είναι μια καθημερινότητα υπό το λιγοστό φως μιας πανσελήνου που θα σκιάζεται από το τεράστιο «αμυντικό κανόνι» του 1% των αρχόντων που θα ζουν πλέον σε κάποιον πλανήτη Άρη. 

Είμαι σώφρων και φοβάμαι, αλλά δεν απέχω πολύ να ενεργήσω ως παράφρων. 

Μάκης Κολοβός, Αθήνα 2016.-