ΚΥΡΙΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ, ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΜΕΤΑ ΚΑΙ ΜΕ ΜΙΑ ΜΟΝΟ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ

Αναστασία Πατέλη, 1932 - 2013 (Happy Days)

Δεν έχω ανάγκη να σου γράψω, κάθε φορά που σε θυμάμαι στα λέω επιτόπου. 
Και έχεις ακούσει τον τελευταίο χρόνο περισσότερα απ' όσα σου είχα πει όλους τους προηγούμενους. 
Δεν μου άρεσε αυτό που έκανες, καλό ίσως θα ήταν να μην είχες φύγει, από άποψη timing όμως ήταν ιδανική η στιγμή για σένα. 
Κατάφερα να κρατήσω για έναν ολόκληρο χρόνο στα μάτια του κόσμου και για τα μάτια του μόνο, ανέπαφη τη μνήμη σου και τα έργα σου, έτσι ακριβώς όπως εσύ θα το 'θελες, για μια ανούσια αξιοπρέπεια σ' έναν αναξιοπρεπή κόσμο. 
Ίσως τελικά και οι "άχρηστοι εκβιαστές" να έχουν κάποια χρηστικότητα.
Δεν θα 'ξερα να απαντήσω αν αυτοί που αγάπησες σε θυμούνται, δεν είδα κανέναν ούτε ήρθε κάποιος να μου πει. 
Ξέρω πως σ΄εχουν γραμμένη στα ημερολόγια τους αλλά δεν ξέρω αν σ΄εχουν γραμμένη δίπλα στα ψώνια των γιορτών ή σαν κάτι ξεχωριστό που υπήρξες στη ζωή τους. 
Θα κάνω τα αδύνατα δυνατά να είμαι στο μνήμα σου στις 27, μετά το περσινό καρδιακό βλέπεις, την προηγουμένη βδομάδα χτύπησε κι ένα έλκος. 
Θα ήθελα να γράψω στο μάρμαρο, έστω και με σπρέι, μια φράση που άκουσα από τους πολυαγαπημένους σου και που ίσως κι εσύ να γέλαγες αν ήσουν σε θέση να την ακούσεις: 
"Περνάμε τόσο δύσκολα που να φανταστείς, μείναμε με μια μόνο γραμματέα!" 

Καληνύχτα "γλυκιά Πριγκίπισσα", ονειρέψου!