Περί Survivor ο λόγος και περί της μάζωξης στο αεροδρόμιο για τον James Καφετζή που τον υποδέχτηκαν με πριγκιπικές τιμές, φωνάζοντας συνθήματα, παίζοντας εμβατήρια, ενώ συμπλήρωναν το εορταστικό κλίμα με καπνογόνα και πυροτεχνήματα.
Το είδα στο Youtube και, μόλις ξεπέρασα το αρχικό σοκ, αμφιβολίες και αναμνήσεις πολλές μου ήρθανε στο νου, ερωτηματικά και απορίες γεννήθηκαν ξανά.
Θυμήθηκα την "Αποκολοκύνθωση", τη σατιρική κωμωδία του Σενέκα, τη γελοιοποίηση της αποθέωσης του αυτοκράτορα Κλαύδιου μετά θάνατον, την αποβλάκωση, τη διανοητική και πνευματική κατάπτωση.
Άρχισα να αμφιβάλλω για την ορθότητα της αρνητικής μου κρίσης πάνω στο έργο του Μαξ Στίρνερ "Ο Μοναδικός και Η Ιδιοκτησία του"
(Να τα διαβάσουν αυτά οι "οπισθοδρομικοί" που επιμένουν να διαβάζουν κάτω από τις φωτογραφίες και κάτω από τους τίτλους, για να θυμούνται οι παλιότεροι και να μαθαίνουν οι νεώτεροι αυτά που θα θυμούνται όταν γίνουν παλιότεροι με τη σειρά τους).
Αναρωτήθηκα για άλλη μια φορά αν φταίει ο λαός που έχει φυράνει ο νους του ή οι ταγοί του που τον οδήγησαν στο χείλος της πνευματικής πενίας και κατέληξα πάλι στο "δύο στα δύο" συμπέρασμα μου.
Απόρησα ξανά αν τελικά είναι ο κόσμος που ευθύνεται και προσκυνάει ριαλιτάδες και σώβρακα ή οι πολιτικοί που πρόδωσαν ελπίδες και βύθισαν προσδοκίες γενεών και γενεών και ξανακατάλαβα ότι το "δύο στα δύο" συμπέρασμα μου ήταν και πάλι σωστό.
Ειλικρινά, παιδεύτηκα πολύ να βρω έστω και μια μικρούλα, τόση δα δικαιλογία για την κατάσταση και κατάληξα στο όποιος δεν έχει ενδιαφέρον στη δική του ζωή παρακολουθεί τη ζωή των άλλων και ότι, προφανώς, κάθε λαός έχει αυτούς που του αξίζουν.
Ίσως γιαυτό πολλοί από αυτούς που αξίζουν είναι απάτριδες, Πολίτες Χωρίς Σύνορα τουτέστιν.
About Survivor and about the crowd at the airport for James Kafetzis who was greeted with princely honors, shouting slogans, playing raids, while complementing the festive atmosphere with smoke and fireworks.
I saw it on Youtube and, as soon as I overcame the initial shock, many doubts and memories came to my mind, questions and queries were born again.
I remembered "Apokolynthosis", the satirical comedy of Seneca, the ridicule of the apotheosis of the emperor Claudius after death, the madness, the mental and spiritual collapse.
I began to doubt the correctness of my negative judgment on Max Stirner's work "The Only One and His Property"
(To be read by "retrospectives" who insist on reading under the photos and under the titles, for the older to remember and for the younger to learn what they will remember when they get older in turn).
I wondered once again if it was the fault of the people who wastage their minds or their rulers that led them to the brink of spiritual poverty and I came to my "two out of two" conclusion again.
I wondered again if in the end it is the people who are responsible for worshiping TV celebrities and underpants or the politicians who betrayed hopes and sank the expectations of generations and generations and I realized again that my "two out of two" conclusion was again correct.
Honestly, I tried too hard to find even a small, a tiny excuse for the situation and I came to the conclusion that whoever has no interest in his own life is watching the lives of others and that, obviously, every people rulled by those who deserve.
Maybe that's why many of those who deserve it are Stateless, Citizens Without Borders that is.
Mck®, May 19 2021.-
Comments
Post a Comment