Crapbook

Innocent victims of war or future warlords?  Passed and gone the sixteenth circle of the current second millennium.  We also contributed in this rotation of ours around the sun, like last year, like in the thousands of years of our permanently repeating history, adding our own protector of all, the sovereign, the highest of all, the authority we obliged to refer with respect and fear, our underworld which is essentially a reflection of our current daily life. A routine that resembles but is not, a routine that seems to support the growth and progress in life through a spirituality that looks at the future. It seems fake and is fake. It is our daily dose supporting our utopian delusions, it is the supplementary food for our illusions.  We mark, as we say, the development, the opportunities and the power to the efforts of us all and exclude, as we claim, whatever represents our dark side, the fear, the repression, the fixation, the underground threat,  the sneaky methods.  Our

Αθώα θύματα του πολέμου ή μελλοντικοί πολέμαρχοι; Συνεισφέραμε κι εμείς επίσης σε αυτήν την περιστροφή μας γύρω από τον ήλιο, όπως και πέρυσι, όπως και μέσα στα χιλιάδες χρόνια της μόνιμα επαναλαμβανόμενης ιστορίας μας, προσθέτοντας τον δικό μας προστάτη των πάντων, τον κυρίαρχο, τον ανώτερο όλων, την αρχή που είμαστε υποχρεωμένοι να της αναφέρουμε με σεβασμό και φόβο, τον κάτω κόσμο μας ο οποίος είναι ουσιαστικά η αντανάκλαση της τρέχουσας καθημερινής ζωής μας. Μια καθημερινότητα που μοιάζει αλλά δεν είναι, μια ρουτίνα που δείχνει να υποστηρίζει την ανάπτυξη και την πρόοδο στη ζωή μέσα από μια πνευματικότητα που κοιτά το μέλλον. Φαίνεται ψεύτικη και είναι ψεύτικη. Είναι η καθημερινή μας δόση που στηρίζει τα ουτοπικά μας παραληρήματα, είναι η συμπληρωματική τροφή για τις ψευδαισθήσεις μας.  Σηματοδοτούμε, όπως λέμε, την ανάπτυξη, τις ευκαιρίες και την δύναμη στις προσπάθειες όλων μας, και αποκλείουμε, όπως ισχυριζόμαστε, ό, τι αντιπροσωπεύει τη σκοτεινή πλευρά μας, τον φόβο, την