Crapbook

Flipped An effort to deliver in the wake of a desire, an ill-adapted thing in anything that this day can mean, a day more blind than darkness, a present that must be done in the past to deal with it, a dreamlike surmount over reality, a short breath outside the murky hole that rotted four feet away from another desperate celebration. A migratory waste which  stumbles drunk at its door and fires on the sofa, an uninvited guest which throws trash in its bed, which hovers beneath his roof while its crappy dog rapes the other. I would like this fruitless egg to leave the city, has asked me to change his diapers three times today. And I will take it out. So will my sweetest gift. (ΓΙΟΡΤΙΝΟ Μια προσπάθεια απόδοσης στον απόηχο μιας κάποιας επιθυμίας, ένα κακοπροσαρμοσμένο κάτι στο οτιδήποτε μπορεί να σημαίνει αυτή η μέρα, μια μέρα πιο τυφλή κι απ' το σκοτάδι, ένα παρόν που πρέπει να γίνει παρελθόν για να ασχοληθώ μαζί του, ένα ονειρικό ξετίναγμα πάνω από την πραγματικότητα, μια κ

Η ΛΟΓΙΚΉ ΤΟΥ ΕΡΩΤΆ      Ήταν κουρασμένος όπως μετά από μια δυσάρεστη, μια δύσκολη αγγαρεία. Ένοιωθε προ πάντων αυτή την αόριστη κακοδιαθεσία που νοιώθει κάνεις όταν είναι υποχρεωμένος να κοιτάξει μερικές πλευρές της ζωής που συνήθως προτιμά να αγνοεί.           Δεν ήταν καθόλου φλύαρη. Του έλεγε ωστόσο κι αυτή πότε-πότε μερικά πραγματάκια, που τον άφηναν να μαντεύει περισσότερα.          Ήρθε σ' αυτόν από έναν διαφορετικό κόσμο. Σπάνια μίλαγε για το παρελθόν της σ' αυτόν ή - απ' όσο ξέρω - στον οποιονδήποτε άλλο. Αλλά κάποιες φορές, της ξέφευγαν σκόρπιες κουβέντες. Όταν της μιλούσε για μια σκληρή, άσπλαχνη γυναίκα, αυτή έλεγε πως: "Έτσι ήταν μια γυναίκα που ήξερα πολύ καλά". Κι όταν τη ρώτησε ποια ήταν αυτή η γυναίκα, του απάντησε πως ήταν ο άνθρωπος που μισούσε περισσότερο από κάθε άλλον στον κόσμο ολόκληρο, ο άνθρωπος που την 'είχε κάψει'. Την είχε πάρει από κακό μάτι. «Ήμουν ικανή", του είπε κάποτε, «να γίνω πουτάνα, μόνο και μόνο για να τ