Crapbook

  Ωδή για ξεχασμένα όνειρα  by Mck® 2022 Μεσ' τα τραγούδια πως να κλειστώ  βουβές κιθάρες με καρτεράνε  λειψά φλυτζάνια του καφέ  στα καφενεία πως να μπω;  Στα κείμενα τα έρημα  σελίδες άδειες με κοιτάνε  στο σπίτι μου το σκοτεινό  οι τοίχοι 'πεσαν, πως να μπω;  Σ' αυτή την πόλη τη χλωμή  σκουπίδια τώρα απομένουν  ερειπωμένα όνειρα  σκιάζουν τώρα το κενό  κι εγώ παλιάτσος να γυρνώ  σβησμένα γέλια να ακούω  Νεκρές συνήθειες των καιρών  που 'μειναν πίσω να θρηνούν  ------------------------------------------------------------  Βίοι παράλληλοι  by Mck® 2022  Είμαι χρόνια μηχανοδηγός  κι ο επιβάτης ο μοναδικός  σε νησί που τρέχει σε γραμμές  με πορεία δίχως αλλαγές  είμαι 'γω ο αιώνιος ναυαγός  Χρόνια πέρασαν αγχωτικά  κι αδιέξοδα τρομακτικά  κι έτσι δώρο είναι θεϊκό  το νησί αυτό που οδηγώ  Παρωπίδες πάντα θα φορώ  Σταυροδρόμια άδεια από φωνές  κι αποβάθρες πάντα αδειανές  κάποιοι άλλοι μόνο προσπερνούν  σε νησιά που δίπλα μου κυλούν  σ' αυστηρά παράλληλες γραμμές